water, water, water

De vakantie is bijna gedaan en dat betekent ook dat de grote uitstapjes voorbij zijn.
Nadat ik vorig weekend afscheid nam van mijn ouders en broer, maakten we onze rugzak klaar om de grootste watervallen in Suriname te bezoeken.

Van maandag tot en met donderdag gingen we dan naar Blanche Marie. We zaten acht uur in de auto om naar het binnenland te rijden, na deze vermoeiende rit (met heel veel putten in de weg) kwamen we aan in Apoera. Dit dorpje is vrij verwesterd doordat men vroeger plannen had om hier een haven te bouwen. We zagen ook de aangelegde treinsporen en het treinstation dat nooit gebruikt werden.

Naast dit dorp bezochten we twee andere dorpjes waarin indianen uitrusten van hun weg naar stad (Paramaribo) en hun dorp of omgekeerd. Deze mensen leven wel heel primitief en in houten hutjes. 

Daar konden we ook souvenirs kopen.
Ik kocht een armband, oorbellen en een muziekinstrument allemaal gemaakt uit natuurlijk materiaal. We zouden ook een zandbank bekijken, maar het water stond te hoog, dit kon dus niet doorgaan. Maar door de boottocht zagen we wel Gyana (buurland van Suriname).



En dan kregen we uiteindelijk de watervallen te zien! Die zijn zo mooi, dat ik het eigenlijk niet kan beschrijven. We bezochten de moederwaterval en de massagewaterval. Deze laatste deed heel erg veel deugd! Hier kon ik echt uren blijven in zitten!








We dachten dat het niet veel spectaculairder kon worden na het bezoeken van die dorpjes en de watervallen. Totdat we plots een luid gebrul hoorden. We renden zo stil mogelijk naar de bomen aan de overkant van de rivier en daar zat een groep brulapen (de bruine vlekken)! Het was fascinerend om ze zo in het wild te zien.
Nadien vlogen er ook nog eens papegaaien voorbij. Op onze terugweg zagen we nog een andere groep aapjes, dit waren geen brulapen, maar de kleinste aapjes van Suriname. Deze konden we van heel dichtbij bekijken. Een mooie afsluiter van onze trip!

De tijd gaat hier zo snel, dat ik morgen alweer afscheid moet nemen, maar deze keer van Jasper.
Hij vertrekt morgenavond naar huis. Mijn ogen zullen dan misschien wel lijken op de Blanche Marie watervallen.

Vanaf maandag geef ik weer les, mijn hoekenwerk ligt al klaar. Hopelijk lukt het mij om hen dit allemaal aan te leren! Want ik heb nog maar een dikke maand en dan vertrek ik al bijna naar huis.
Hopelijk begint in België de zon al wat te schijnen, want hier is het ondertussen 31 graden.
Zonnige en zweterige zoenen!